Geef ons gerust een reactie ...
Dan weten we wie met ons meeleeft ...
Alvast bedankt!

zaterdag 7 februari 2009

Wat vliegt de tijd toch snel...gelukkig is er af en toe eens iemand die me op de vingers tikt dat de update weer lang op zich laat wachten, of ik was er nog niet toe gekomen...

Veel foto's heb ik de voorbije maand niet geschoten. Onze kleine meid had nl. het Syndroom van Gianotti Crosti... Klinkt heel ernstig, maar is het gelukkig niet. Ze had, als reactie op een virus, immense bloedrode pukkelplekken op haar tere wangetjes... Ze leek precies een clown en zag er best wel zielig uit... Gelukkig had ze er zelf weinig last van. Van de dermatoloog kregen we te horen dat zalfjes smeren (ik had ondertussen de hele apotheek al geplunderd;-)) geen zin heeft, het moest vanzelf weer weggaan. En dat gebeurt nu... Je ziet er bijna niets meer van. Oef!

Het nieuwe jaar is in schoonheid ingezet! Onze hartjes werden overspoeld van vreugde om eindelijk deze feestdagen samen te kunnen doorbrengen... Iets wat de voorbije jaren toch pijnlijk was...

Julia laat zich de Belgische kost heel wel bevallen! Ze is gek van frietjes en van chocola!!! Eigenlijk is ze echt geen moeilijke eter, we moeten haar zelfs dikwijls intomen... Ze zou blijven dooreten... Ze doet ook al flink haar best om zelf te eten met een lepeltje of vorkje. En drinken uit een (plastieken) glas vindt ze geweldig, al verloopt dit laatste niet altijd vlekkeloos...






Tijdens de Kerstvakantie kwam onze buurvrouw met kleine Anna op bezoek. Anna werd geadopteerd in Vietnam, waar onze buurvrouw werkt en meestal leeft. Wat een plezier om die twee samen bezig te zien...


Sinds Julia stapt, heeft ze heel wat minder "woedebuien". Ze voelt zich overduidelijk heel erg in haar sas nu ze kan gaan waar ze heen wil.
Ik heb echt de indruk dat ons meisje zich echt gelukkig voelt!
Het is een echte lachebek en mama plagen en deugniet zijn, vindt ze geweldig. Je moet haar eens horen kraaien als ik roep dat ze bij me moet komen en ze rent de andere kant op (goed voor de lijn, mama!)
Als papa thuiskomt van zijn werk, en Julia hoort de sleutels in de voordeur, roep ze het uit : PAPA!!! Zo vertederend!!!


Julia is een sterke meid, zelfs haar middagdutje kan ze al eens overslaan zonder huilerig te worden of lastig te zijn...
Ze kan zich ook al heel flink bezig houden met haar speelgoed : zo lief als ze zegt tegen haar popje "dodo" en het popje in een mandje legt en toedekt of haar haar flesje en zoentje geeft ...
Ook Bumba bekijkt ze nog steeds graag!

Julia geniet ervan op stap te gaan (net als haar mama ;-)))
Ze charmeert iedereen die ze tegen komt met haar lach of een zoen!
Maar gelukkig zijn wij deze keer de echte bofkonten en genieten wij elke dag weer van zo een fantastisch zusje!! (Tijdens de lange wachttijd zei Basile wel eens : ik wil liever een broertje... Nu zegt hij : ik wil nog zo een lief zusje!!!)
Nu Julia kan stappen, begint ze meer en meer te brabbelen... Hele rijen vertelt ze... Zo schattig!
Dit zijn de woordjes uit haar vocabulaire van momenteel : mama, papa, baba (basile), pop, Kitty, "deutoe " (deur toe : deuren dichtdoen vond ze fantastisch), toedoe (toedoen), no (nog), dada, oen (zoen), ai, kaka (en als ze dat roept, is het ook meestal prijs!), pipi...
En om af te sluiten : kiekjes van gisterenavond.
Het oudercomité organiseerde een kattentocht op school... Julia liet zich gewillig door mij shminken en was in haar nopjes omdat ze weer mee op stap mocht!!!

























TOT VOLGENDE MAAND
(dan ga ik al mee skiën!!!)