Ik kan stappen!

net op de vooravond toen onze flinke meid 15 maanden ging worden, lukte het...
JULIA STAPT ALLEEN!
En dapper is ze wel, ze houdt het niet bij enkele stapjes, ze stapt al de hele keuken door (zo een kleine 8 m). Af en toe verliest ze nog wel eens wat evenwicht en laat zich dan zakken op haar zachte pamperkussentje...
Ik ben zo blij dat wij dit mogen meemaken.... Hier had ik altijd van gedroomd : om de eerste stapjes zelf te kunnen zien, en ja hoor, wij kregen vandaag de primeur!
grote broer en wijzelf zijn dan ook erg trots op onze kleine meid!!!

BRAVO JULIA!!!!

Ziehier een filmpje, helaas krijg ik het niet rechtgezet...

hohoho

Hier komt hij dan...

De Kerst waar we al die jaren van droomden...

Hopelijk genieten jullie er evenveel van als ons!

Zalig Kerstfeest!

Katia, Didier, Julia en Basile

(fotografie Clair Obscur Marke)

eindelijk alweer...

tjah,
ik was weer even van de wereldbol verdwenen met mijn lieftallig gezinnetje...
ik beloofde telkens rond de maandwissel een update te houden, maar heb me helaas aan die belofte niet kunnen houden...
het is ook zo ontzettend druk...
papa weer volop aan het werk tot in de late uurtjes, basile naar school met de nodige aandacht voor onze kerel, ons huisje waarvan elk hoekje de Mister Propre vod eens moet geproefd hebben, en onze kleine meid die ontzettend graag wil geanimeerd worden....
Nog een kleine maand en dan moet ik weer fulltime aan de slag...
dat zal nog wat meer organisatietalent vragen...

Onze meid is nog steeds het meest fantastische kind op deze aardbol!
Ze verandert wel erg snel, en groeit als een kool...
Julia is nog steeds een heel vrolijk meisje. Toch weet ze al heel goed haar willetje door te drijven en is hier erg vastberaden in...(toen ik deze morgen bij de beenhouwer aankwam, begon ze luidkeels te roepen, net zolang tot ze van de dame een "schelleke" kreeg ;-))
Ze verandert ook in de manier van spelen : toen we haar net hadden, kon ze zich urenlang alleen bezighouden met een doosje blokjes, maar nu lukt dat niet meer... ze speelt heel graag, als het maar samen is...
Ze speelt ook het liefst met iets waar een ander mee bezig is (tot frustratie soms van grote broer)
Ook vindt ze het spannend om de spullen uit de kasten te halen...
Julia mag je nu geen moment meer uit het oog verliezen... Ze kruipt vliegensvlug het hele huis door, trekt zich overal aan recht, doet alle lades open (en soms weer dicht zonder de vingertjes eerst weg te halen :-(
en ze vindt alles wat geen speelgoed is erg fascinerend... als ze niet met de gsm van mama of de afstandsbediening mag spelen, tiert ze het uit van collère...
in bad gaan is nog steeds één van haar favoriete bezigheden, alsook eten en wippen op de muziek...
Ze wordt ontzettend graag gedragen, maar dat is stilaan een echte karwei aan het worden. Ze weegt inmiddels al een flinke 10 kg en bovendien is ze zo nieuwsgierig en hebberig dat ze zich vaak laat hangen om iets te kunnen grijpen wat ze ziet...
ze begrijpt ook al erg veel... een neen kent ze al (maar negeert ze soms nog), ze geeft streeltjes als ze je geknepen heeft of als je erom vraagt, ze geeft haar voetjes aan bij het aankleden als je "voetje" vraagt, ze steekt haar boterhammetje in haar mondje als je zegt "mondje", ze wijst haar neusje aan en ze roept luidkeels achter haar grote broer "BABA"...

Ik kan het vaak nog steeds niet geloven dat dit werkelijk echt is en onze zo lang verwachte droom eindelijk in ons midden hebben...

Ik sluit af met wat foto's :

cadeautjes ontvangen kan ik al heel goed ;-)))

Wat ben ik al verwend geworden... de sint zal nog weinig plaats vinden om iets achter te laten...

De kindjes vinden me één voor één te gek!

mijn grote broer is zo trots als een pauw met zijn zusje lief!

Julia's doopsel : als ik geen waterrat ben!

julia's eerste verjaardag : wat een feest alweer!

Ik sta al stevig op mijn beentjes!

EINDELIJK !!!

Eindelijk, de voor velen langverwachte up-date... We zijn tevreden dat we met ons gezinnetje ertussenuit zijn geknepen, ver weg van alle drukte en nieuwsgierige blikken... We hadden er alle vier nood aan om in ons hernieuwde gezinnetje weer ons plaatsje te vinden... En de Spaanse zon liet ons (in tegenstelling tot hier in België) hierbij niet in de steek! Het was dus een kleine maand zalig genieten... Onze grote broer vond het super om te kunnen spelen in zee en zwembad, te dansen in de kidsclub, en natuurlijk te genieten van zijn lieve zusje.Hij is er gewoon weg van... Ook zusje vond het erg plezant : ze kon zich heel lang vermaken op het speeltapijt in de schaduw en ook in het zwembad had ze het naar haar zin. Het slapengaan verliep soms nog wat moeizaam, en de uurtjes dat we haar in slaap zongen, hebben we niet geteld... Mama moest even haar draai vinden om alles gedaan te krijgen, maar gelukkig valt er op reis al heel wat weg van huishoudelijke taken. Papa genoot met volle teugen om zolang samen te kunnen zijn met zijn schatjes, want zo een lang verlof van 9 weken had hij nog nooit...
ik pak alvast uit met wat vakantiekiekjes : Eind augustus moesten we ons spijtig genoeg weer huiswaarts begeven, tot groot jolijt van onze familie die Julia nog niet veel had gezien... De oma, opa, mammie, tantes, nonkels en neefjes waren maar wat blij om onze meid weer in levende lijve te kunnen zien... Onze Julia blijft dan ook een stralend kind, altijd klaar met de glimlach!
Na een goeie dag thuis, diende Basile zich naar de schoolpoort te begeven, heel trots met zijn zusje aan zijn zijde... Wat waren zijn vriendjes jaloers op zijn mooie zusje! Ondertussen doet onze grote broer het al weer flink in het tweede leerjaar en zit de schoolroutine er gelukkig al weer wat in.
En zus? Die groeit en bloeit als een kool!
In die korte tijd kruipt ze al naarstig het hele huis rond, trekt zich overal aan recht en doet niets liever dan op haar beentjes staan. Met beide handjes zet ze zelfs al enkele stappen voorwaarts... Soms staat ze recht aan de salontafel en raapt een speeltje op. Het lukt al aardig om slechts met één handje vast zich staande te houden... (maar af en toe wil ze het tweede handje ook ergens voor gebruiken en gelukkig is mama dan niet ver uit de buurt...) Eigenlijk moet ik ze constant in het vizier hebben, want het liefst pikt ze de spullen die niet voor haar zijn bestemd : kleine speeltjes die Basile liet rondslingeren, steekt ze in haar mondje, dus hebben we deze kleine prutskes allemaal verbannen naar zijn slaapkamerterrein... ook mijn gsm is één van haar favorieten...Als ik hem terug wil, knijpt ze deze heel stevig vast en krijst ze het uit als ze toch los moet laten...Ze weet zeer goed wat ze wil, onze kleine dame! Heel vertederd zijn we ook las ze "mama" en "papa" zegt... ook haar "bravo", "dada", "zo groot zal ik worden", "keppe" zijn hartverwarmend en spontaan (op commando lukt het niet altijd...) Gelukkig heeft ze ook bij het slapengaan wat rust gevonden en hoeven we haar niet meer in slaap te zingen. We leggen haar nu gewoon in haar bedje en met een knuffeltje en dikke zoen is ze meestal zonder mopperen snel in dromenland. Deze morgen was ik op consultatie bij de arts, en hier slaagde ze in alle testen voor haar leeftijd, zoals de picetgreep, het rechttrekken,... Ze kreeg ook haar eerste vaccin en hield zich uiterst kranig! (vanavond had ze wel een klein beetje koorts hierdoor) Ze weegt ondertussen ook al één kg meer dan in China (9.5 kg) en zit met haar gewicht op het gemiddelde van haar leeftijdscurve. haar lengte zit iets boven het (Belgische!) gemiddelde, dus een klein Chineeske zal het vermoedelijk niet worden.

Vorige week hebben we ook de kaartjes verstuurd. Dit zijn de twee foto's die erop stonden : (fotografe Clair Obscur Marke!) vergezeld met bijhorende teksten :

Katia, Didier en grote broer Basile melden u met trots de thuiskomst van Julia

geboren te Jiangxy, China op 30 september 2007

metekindje van mammie Yvette petekindje van opa Luc

Dagen en weken reisden we door de tijd

Maanden en jaren, het leek wel een eeuwigheid

Maar nu is aan al het wachten een eind gekomen

En overtroffen zijn onze allermooiste dromen

Vliegend onder de maan en sterren door de nacht

Hebben we jou met een zilveren vogel voor altijd thuisgebracht!

Na een tijdje van wennen,

kun je onze Julia komen leren kennen…

Willen jullie vooraf wel even bellen?

Vrijblijvende geschenkideetjes:

Cherubin Kortrijk

Babyjunior Kuurne

En nu is het dus weer genieten van het leven als huismoeder. Papa heeft ondertussen ook terug het werk hervat... Ik geniet nog van ouderschapsverlof tot 5 december, en dan ga ik weer full-time aan de slag... Maar daar wil ik nog even niet aan denken, en vooral genieten van een zalig gezinnetje waarvan ik al die jaren zelfs niet heb durven te dromen... en de vele bezoekjes... Vanaf nu probeer ik maandelijks één update te onderhouden... De eerste volgt net na haar eerste verjaardag van 30 september... Dus telkens rond de maandwissel... Toedeloe!!!

eerste weekend thuis

Het wordt voor mij ook afkicken om niet meer dagelijks mijn blog up te daten ;-)))
Ik ben dan ook zoooo trots op onze kleine meid dat ik het niet kan laten om met haar kiekjes uit te pakken...
Ziehier enkele beeldjes van haar eerst bezoek aan haar speelparadijs :


haar eerste rit op haar auto die ze van tante, nonkel en neefjes kreeg :


haar eerste uitstap naar zee:
Ook met onze vrienden voelt ze zich al super :

en de broertjes hadden het ook erg naar hun zin...
Wat moet een mens nog meer hebben om gelukkig te zijn???

Here we are!!!

Na twee dagen "time out", toch nog even het verslag van onze prachtige thuiskomst...

(tante sherley, onze oprechte dank voor de organisatie hiervan!!!)

Na enkele lange uren op de luchthaven van Peking, waarbij ons klein meisje de slaap niet kon vinden, stapten we het vliegtuig op richting thuisfront.

Na haar flesje, kon onze meid zich eindelijk overgeven aan de vermoeidheid en viel in slaap in een "babybasket", een hangend bedje aan de wand... Ons klein marmotje heeft zo toch een goeie 4 uren kunnen slapen... Voor ons groot marmotje hadden we op de grond een bedje gemaakt en hij heeft een lange dut gedaan van zo'n 8 uren, flink,hé!

De mama en de papa hebben helaas de slaap niet echt kunnen vinden...

En dan het lang verwachte moment...

Toen we door de gate kwamen stonden onze naaste familieleden en onze beste vrienden juichend klaar met een prachtig spandoek van onze twee prachtige kinderen...

De emoties waren geweldig!!!

Ons meisje kwam ogen tekort, maar beloonde de vroege vogels al snel met een lachje...

Op een minibusje keuvelden we wat bij...

Julia had vooral veel oog naar de kindjes

De eerste kennismaking met haar neefjes Jorre en

Jenne (die meteen op slag verliefd werd ;- )))Ze werd dan ook dadelijk van hen verwend met kadootjes van haar favoriet Bumba!!!

Ook de dikke vriendjes Marthe en Cisse waren niet van haar weg te slaan!!! De volwassenen moesten nog even op afstand blijven... Maar op alle gezichten was af te lezen dat ze zo delen in ons geluk!

Ziehier de trotse meter :

Bij een korte halte werden we verwend met lekkere Belgische koffie en smakelijke ontbijtkoeken... (dank je wel Heleen, tante Marijke en tant' Ann !!!)

Wat later werden we thuis afgezet...

Oma en mammie hadden ons huisje mooi versierd!

De welkomstbloemen en -ballon en -kaartjes prijkten op de tafel...

Basile heeft nog nooit zo snel aan de voordeur gestaan... Zijn maxi-trampoline en zijn speelgoed mochten hem verwelkomen!

Onze kleine meid kwam ogen tekort : haar park met speeltjes, haar sitter voor tv, haar kamertje,... Ze wilde wel de ganse dag graag heel dicht bij ons blijven, we moesten in haar gezichtsveld vertoeven!!! Als ze onze stem hoort, maar ons niet ziet, panikeert ze nog een beetje...

Toch is ze na een ontspannend bad met grote broer en een lekker flesje vlot in slaap gevallen en heeft de hele nacht doorgeslapen... Deze morgen werden we bij het ontwaken alweer verwend met haar prachtige glimlach!

Deze morgen mocht ze mee boodschappen doen, terwijl grote broer zijn vriendjes opzocht op de speelpleinwerking...

Deze middag konden we van de lekkere Belgische frietjes van opa genieten en daarna heeft onze flinke meid een hele lange siësta gehouden...

Het gaat dus super met ons allemaal!!!

( Bedankt Bertolt voor de prachtige fotoreportage!!!)

allerlaatste verslag vanuit China...

Dit wordt ons allerlaatste verslag vanuit China( helaas zonder fotootjes, want de kabeltjes zijn al verdwenen in de overvol gepreste valiezen...)
Vandaag was het rustdag, doch werd het zwoegen om de valiezen dicht te krijgen!!!
Na het slagen in onze opzet, zijn we nog even een bloedheet "luchtje" (alhoewel deze hier in Peking niet echt fris en gezond te noemen is...) gaan scheppen en hebben we Chinese Mc Donalds gegeten...
Nu zijn de kids hun middagslaapje bezig... Het is hier inmiddels bijna 17 u.
Straks ons laatste avondmaal, de kamer leegmaken en het busje op richting luchthaven...
Vaarwel, China, wij nemen een zeer kostbaar deeltje mee naar België...
Hopelijk kunnen we met onze "schootsprinkhaan" toch een beetje rust vinden op de lange vlucht naar huis...
Nog één keer slapen(of zoals Marthe zegt : een halve keer) en onze thuiskomst is eindelijk een feit.
Onze aankomst in Zaventem is een moment waarbij ik al die jaren zo van heb gedroomd, en stiekem enige traantjes wegpinkte bij de gedachte alleen al... En nu is het bijna zover...
We zullen ongetwijfeld moe zijn, maar zo blij onze dierbaarsten in de armen te mogen vliegen!!!

En dan komen we eindelijk thuis... Ook voor Julia wordt dit weer een nieuwe aanpassing.
Ik zal mijn best doen om nu en dan nog eens de blog te updaten, maar verwacht geen dagelijkse verslagen meer...
Nu willen wij de rust terug vinden in ons nieuwe, overgelukkige gezinnetje...

Het was een onvergetelijke maar zware reis, zowel emotioneel als fysiek.
Hopelijk hebben we minder last van de jetlag dan na de heenreis...(we waren het dag- en nachtritme hier nu net gewend)
Als we wat op onze positieven zijn gekomen, plannen wij nog een echte vakantie-reis met ons viertjes...
Dus voor alle ongeduldigen : de kaartjes komen er pas aan in september...

Tot in Belgenland, wij brengen alvast ons zonnetje mee!!!

Hutongs en Pekingeend

We zijn wat laat met ons dagelijks verslag omdat ons sterretje gisteren avond geen zin had in te slapen (ondanks de inspanningen van mama en papa).



Gisteren brachten we dus een bezoek aan de Hutongs. Dit is een oude Chinese wijk in het centrum van de stad. Na de typische busreis (het was erg druk op de weg ondanks de nieuwe overheidsmaatregel, waarbij afwisselend enkel de voertuigen met even of oneven nummerplaten de weg op mogen) werden we in het hete oude stadsgedeelte van Peking afgezet.


Na een wandelingetje door enkele typische steegjes en bezoek aan de souvenierwinkeltjes was het tijd voor een ritje met de taxifiets. Papa stelde zich kandidaat om bij zusje achter te blijven en mama en grote broer vertrokken samen met papa Manu voor rit door de Hutongs.


Na Julia's flesje was het tijd om terug de bus op te zoeken want voor de namiddag stond er nog shoppen in de "Silk Market" op het programma. Je kan je dit best voorstellen als een 7-tal verdiepingen tellend gebouw met op elk verdiep honderden tegen elkaar gepakte kleine winkeltjes (eigenlijk telkens 3 wanden/planken tegen elkaar in u-vorm) van ongeveer 2 bij 2 met elk gemiddeld 3 verkoopsters die je continue aanspreken om hun producten aan te prijzen en hun 'winkeltje' te bezoeken. Het zal je niet verwonderen dat deze lokatie bepaalde personen meer aanspreekt dan andere... Uiteindelijk is iedereen terug bij de bus geraakt en konden we terug naar het hotel voor een (kort) slaapje van de kinderen. Mama is ondertussen de valiezen beginnen pakken, kwestie van de laatste dag voor geen grote verrassingen te staan ... Wat bleek, ondanks de extra valies zal er vandaag toch wat creativiteit aan te pas komen om alles in België te krijgen.


Voor de laatste 'echte' avond in Peking hadden we gevraagd om toch eens de befaamde "Pekingeend" te kunnen eten. Mevr. Wanyu had dan ook een tafel gereserveerd in een gespecialiseerd restaurant in de buurt. Uit voorzorg combineerden we de Pekingeend met enkele andere schotels. De ene schotel viel meer in de smaak dan de andere, maar iedereen had toch lekker gegeten en genoten van de avond en de uitstap.


Voila, straks begint onze laatste dag in China. Dan nemen we afscheid van dit mooie, verrassende maar veel te warme land en maken we alles klaar om ons zusje echt naar huis en haar nieuwe thuis te brengen. Veel plezier met de foto's, en bedankt iedereen voor de vele reacties die we de laatste weken maar ook de maanden daarvoor al mochten ontvangen!

D

Zoo van Beijing

Deze morgen zijn onze twee (b)engeltjes samen in bad geweest, en wat hadden ze het naar hun zin!!!
Daarna was het dolle pret op het bed : rollebollen is Julia haar favoriete bezigheid, als ze maar kan "ravotten"...
En even later toverde grote broer van onze zus met haar rokje:
een zonnebloem... Heel toepasselijk!

Vandaag zijn we zoals aangekondigd naar de zoo geweest. Het was er alweer broeierig heet, maar voor Basile erg leuk! De panda's waren natuurlijk het hoogtepunt!
Ik laat enkele kiekjes voor zichzelf spreken...


In de terugreis met het busje was ons klein (b)engeltje wel moe, maar wilde liever nog wat actief spelen dan te slapen!!!
Een "schoothondje" is ons meisje zeker niet, ze trekt haar aan alles recht, moet alles zien, wil alles pakken, wil zich overal naartoe buigen en doet niets liever dan op haar beentjes te staan wippen... Wel vermoeiend ,hoor, vooral met die hitte van alhier staan of zitten wij met zus "op schoot" dadelijk in schuim en zweet...
Het eerste wat ik ga kopen als we thuis zijn is een loopstoeltje waarin ze lustig rond kan crossen, ééntje met schokdempers en zachte wielen, want met al haar energie is ze in staat in enkele minuten onze lakkeukenkasten of parket te bekrassen :-O

Morgen bezoeken we de hutongs, de oudste wijken van Peking... Daarna de laatste inkopen en onze Chinareis zit erop...
Het is heel mooi geweest, maar nu verlangen we toch allemaal naar huis... We kunnen niet wachten om ons klein (b)engeltje voor te stellen aan onze dierbare familieleden!