Geef ons gerust een reactie ...
Dan weten we wie met ons meeleeft ...
Alvast bedankt!
Vandaag stonden we paraat om de lange muur te beklimmen. op aanraden van onze buren in Vietnam, Lieve en Anna, maakte ik bij het ontbijtbuffet enkele broodjes klaar om mee te nemen (bedankt voor de tip, lieverds!)Het was weer eens broeierig heet, dus dat zou eens een serieuze beproeving kunnen worden...We zaten ruim een uur in het busje, en onze Julia werd moe... Maar zoals gewoonlijk werd ze daardoor extra hevig en kon ze geen seconde stilzitten...Ze wil dan alles pakken en alles gezien hebben en wij staan in schuim en zweet om haar te kunnen houden...
Tot Mevrouw Wanyu ons leerde hoe de baby's hier in slaap vallen in China.Ze liet zien dat ze gewiegd worden op de arm van de mama die een slaapliedje zingt, terwijl ze zachtjes op de schouder klopt op de maat van het liedje... en waarachtig, Julia werd meteen rustig en viel na 5 minuten al in een diepe slaap!!! Hadden we dat nu maar eens eerder geweten!!!
In elk geval boek ik met Vlaamse liedjes evenveel succes, Julia viel deze avond op deze manier ook vredig in slaap! Zalig, gewoon!
De muur en de omgeving ervan waren een streling voor het oog!
Maar de beklimming tot de top kan enkel Didier op zijn palmares schrijven...
Ik ben met mijn schatjes en het andere koppel halfweg gebleven!!!
(Hierbij heb ik heel wat libelles zien voorbij vliegen, vlinders heb ik nog niet gezien hier in China.
Ik heb toch maar stiekem eens gezwaaid, lieve Soetkin*)
(Marthe, Julia is net jouw zusje nu hé, met haar eendjestruitje aan?!)
Deze avond vernamen we dat Jill nog steeds niet uit het hospitaal ontslaan kan worden... Vandaag werd een andere antibiotica opgestart, omdat de andere geen impact krijgen op haar bacterie in de longen... Duimen jullie allen mee???Morgen gaan we nog eens naar de vlooienmarkt hier in de buurt. Ik heb daar een bestelling gedaan voor de suikerdoosjes en -zakjes. Voor de rest zullen we er wat rond kuieren...Vermoedelijk gaat Didier niet mee... Julia heeft ferm last van een verstopte neus wegens al die airco en begint ook te hoesten... een extra rustdag zal haar goed doen (en mijn klimheld vermoedelijk ook wel, want die houdt zowieso niet echt van markten)Maandag gaan we naar de Zoo...Dinsdag bezoeken we we de hutongs per "taxifiets"...Woensdag is het onze laatste dag in China...
Naar verluid zijn sommige lezers al "verslaafd" aan het worden aan onze blog...
"net een tvserie die je niet mag missen", zei Eveline... Hihihi... vind ik wel leuk!
Nog meer slachtoffers?
Wat gisteren voor ons een rustig dagje leek, is toch wat lastiger gebleken achteraf.Valiezen afwerken, uitchecken, met busje naar de luchthaven, bagage inchecken, vliegtuig op, twee uren vliegen (met maaltijd op water en brood), vliegtuig af, busje weer op, busje naar hotel in Peking, inchecken, kamer op, papieren verzamelen en afgeven aan Wanyu, eten in restaurant,...We waren allemaal bekaf, eerst en vooral de kindjes, want veel hadden die niet geslapen (julia al helemaal niet), maar ook de grote volwassenen hadden dringend rust nodig... Vandaar dat we allen vlug de (keiharde) bedden zijn ingedoken en geen update meer hebben gemaakt van gisteren...Die nacht is Basile hoestend wakker geworden, met hevige koorts... De vermoeidheid zal zijn weerstand hebben aangetast en door al die airco en warmte schommelingen is hij gesneuveld... We hebben gelukkig antibiotica mee en hebben deze dan ook onmiddellijk opgestart, samen met de nodige perdolans. Hij is vandaag met papa op het hotel gebleven, want ook de papa voelde zich vandaag niet te "bien"... Hij is wel heel flink, onze grote broer, ondanks hij ziek is, blijft hij goedgeluimd en flink!!!Deze morgen vernamen we dat baby Jill van Ann en Iwan bij hun dagelijkse check-up in het hospitaal moesten vernemen dat Jill een longontsteking heeft en opgenomen diende te worden voor enkele dagen... Ach, we hebben zo met hen te doen... Al van de eerste dag in China zijn zij dagelijks met Jill naar de dokter geweest. We dachten allemaal dat Jilleke nu echt beter aan het worden was... Gelukkig mag Ann bij Jill in het ziekenhuis blijven inslapen, maar aangenaam is anders natuurlijk!!!Ook bij Manu en Sigrid verloopt niet alles van een leien dakje... Sigrid heeft enorme last van de jetlag, en kan bijgevolg helemaal niet slapen 's nachts... Na een week nog bijna niet te hebben geslapen , zit zij er ook helemaal onderdoor en is ze vandaag twee keer naar het ziekenhuis geweest... we hopen dat de medicatie haar eindelijk aan wat nachtrust kan helpen...Dus... voor de vlooienmarkt van vandaag schoten we maar met twee meer over : ik en Manu zijn met de baby's en de gids meegeweest en hebben er wat rond gekuierd... Daarna zijn we naar de supermarkt water en babyvoeding gaan halen...Omdat er in de supermarkt geen deftige buggy's te koop waren, ben ik alleen met de gids per taxi naar het centrum van Peking gereden... daar heb ik een buggy gekocht voor Julia, want die draagzak is erg belastend voor mijn schouders en rug en Julia zal er ook deugd van hebben een klein beetje afscheid te nemen van de arm/buik van mama of papa...Morgen staat het bezoek van het plein en de verboden stad op het programma... Hopelijk doet de medicatie van Basile zijn werk en kunnen we mee...Ik duim ook extra hard voor de nachtrust van Sigrid!!!En super hard voor kleine Jill en Ann en Iwan, zodat we snel weer als drie trotse en blije ouderkoppels samen op stap kunnen...Dit is de reis van ons leven, maar ze is best vermoeiend...Hopelijk raakt iedereen er snel weer bovenop en vallen er geen zieken meer (bij)...Dikke kus van ons allemaal...