Geef ons gerust een reactie ...
Dan weten we wie met ons meeleeft ...
Alvast bedankt!

zondag 6 juli 2008

wat uitgebreider verslag van "Gotcha - day"

Inmiddels is het hier bijna twee uur 's nachts...Mijn biologische klok ligt compleet overhoop...
Maar who cares, this is magical!!!


De reis was zoals eerder door mijn ventje gezegd, vermoeiend... De eerste vlucht tot in Peking hebben we ons goed kunnen bezig houden met de screens in de zetels (spellen, vluchtgegevens, video's, ...), met eten, wat lezen, wat slapen,...Basile heeft zich deze 10 uren super flink gehouden!
In Peking gingen de eerste uren wachten nog vrij goed, maar toen ongeveer een dik uur voor het opstijgen, is ons klein ventje gecrasht... Hij moest gedragen worden want hij zakte van vermoeidheid door zijn benen... Net voor het opstijgen en tijdens de twee uur durende vlucht heeft hij geslapen, alsook tijdens de busreis naar het hotel...

In Peking hebben we Mevr. Wanyu ontmoet, die ons vergezelde tot aan de vlucht naar Nanchang.
Ze vertelde dat we vandaag reeds de overhandiging zouden hebben!!!
Ze meldde ons dat "Bruce" ons zou opwachten... Iemand waar wij nooit eerder van hadden gehoord.... Wij vroegen naar Meneer Liu, maar hij zou er niet zijn, zei Mevrouw Wanyu...

In Nanchang stonden ons twee dames op te wachten... "Bruce kon niet komen omdat hij op het hotel moest blijven" reden : ze zouden de baby's naar het hotel brengen...
Onze harten begonnen opeens tien keer sneller te slaan...

In het hotel aangekomen (gelukkig) nog geen nanny's met baby's...
Het was ongeveer twee uur in de namiddag en we kregen tijd om ons op te frissen in de kamers tot 4 uur... Dan mochten we naar beneden komen voor de overhandiging.
Bruce lijkt helemaal niet het rustige karakter te hebben die ons van Meneer Liu werd beschreven... Hij is vriendelijk, maar erg nerveus...

Eens op de kamer heeft Basile moeten braken... Hij voelde zich daarna wel ineens een heel stuk beter! Na een lekker verfrissend doucheke, kon hij er weer even tegenaan!
Onze kamer bleek maar twee enkele bedden te hebben en een extra bed voor basile plus nog een babybedje erbij stouwen, was niet echt haalbaar (al proberen die Chinezen alles!)
Dus, nadat ik alles klaarlegde voor de overhandiging, en Basile hielp zijn mooiste plunje uit te zoeken om zijn zusje in ontvangst te nemen, ging ik naar de receptie vragen om een grotere kamer. Tot mijn grote verbijstering zaten Bruce, de tolke en zijn vrouw en de nanny's reeds in de bar met de baby's ... Toen heb ik mijn verstand op 0 moeten zetten en ben ik doorgelopen naar de receptie om de kamer proberen geregeld te krijgen.... Maar algauw stonden de nanny's (waaronder één heer) naast me met de baby's! Ik wilde deze gebeurtenis samen met Didier en Basile beleven, dus heb ik van mijn hart een steen moeten maken, en zakelijk door blijven gaan aan de receptie voor de kamerregeling... De tranen rolden over mijn wangen en de Chinezen achter de balie stonden me beduusd aan te kijken....
Toen ik een andere kamer toegewezen kreeg, ben ik naar boven gestormd. De planning werd weer veranderd : ze zouden de baby's naar de kamers brengen!!!!!
En toen werd op de deur geklopt, en mochten we onze lieve meid in de armen nemen!!! Ik had me de overhandiging helemaal anders voorgesteld...Didier heeft zoveel mogelijk proberen te filmen, maar deze hectische situatie maakte dit er niet makkelijk op...
Ons meisje heeft toch wat gehuild, toen de kamerdeur dichtging en haar laatste vertouwenspersoon uit het gezichtsveld verdween.... Wenend klampte ze zich aan me vast en heel stilletjes zijn we met haar beginnen spelen... Basile deed het schitterend!!! Haar speeltjes spraken haar erg aan, vooral het microfoontje dat liedjes zingt, fikkert en muziek maakt...
Nadat het ijs wat gebroken was, mochten we reeds van haar eerste glimlachjes meegenieten.
ook bij papa vind ze het erg fijn op de arm!!!
Basile heeft haar haar allereerste flesje gegeven, en trots dat hij was, onze grote broer!!!!
Dan nog een vers pampertje... Dat was minder leuk, ze wilde niet graag neergelegd worden...

Om 5 uur stipt zaten we zoals afgesproken in de lobby beneden om de papieren te ondertekenen, nog niemand te zien...
Toen Didier bij de andere koppels ging navragen, zaten ze al op de kamer van Manu en Sigrid...
Wij moesten op de kamer blijven, het zou op de kamer gebeuren!!! Wat een chaos!

Soit, ze is bij ons en dat is het bijzonderste!!!
Julia is een heel aangenaam kind!!! Ze lijkt reeds zo tevreden, onvoorstelbaar.
Op haar muziekje zit ze mee te wippen en te "zingen".
En met de grollen van grote broer schatert ze het uit!!!
En eten kan ze ook goed... Ze liet haar haar fruitpapje en haar koekje lekker smaken!
Ook een flesje melk voor het avondeten ging er vlotjes in...

Na het dinerbuffet (pikant!!!!), zijn we omstreeks 20 u Chinese tijd naar boven gegaan...
Mama heeft de kids in bedje gestopt. Ze zijn beiden vlot in slaap gevallen!!! Mama kraag opeens ook haar klopke... Terwijl papa de camera aan het downloaden was, ben ik als een blok in slaap gevallen...

Omstreeks 23u werd Julia wenend wakker... Eerst wat troosten, dan wat water, daarna nog een fles melk gegeven en blijkbaar zat haar neusje verstopt... Heb enkele druppeltjes nesivine baby ingedaan...
Iets na middernacht zijn zus en papa terug in slaap gevallen...
Ik ook, maar Basile kon de slaap niet meer vatten en wekte mij tot 3 maal toe...
Hij slaapt nog steeds niet, en ook ik ben klaarwakker en kan de slaap niet meer vinden...
Ik kan niet wachten om aan de nieuwe dag met ons vieren te beginnen!!!!! This must be heaven!!!

4 opmerkingen:

Anoniem zei

Wat een verhaal, maar gelukkig met een "happy end" Genieten is nu de boodschap!!! We tellen af nr 24 juli hoor! De aftelkalender is gemaakt!

Anoniem zei

Hallo daar in china...
Wat een hectische toestand allemaal maar gelukkig met een o zo prachtige afloop!!
Geniet maar van jullie prachtig gezinnetje en hopelijk valt het verdere verloop van de reis heel goed mee.
Héél véél succes!!
Groetjes

Anoniem zei

De tranen rolden over mijn wangen toen ik de foto's bekeek en de verhalen las...Je weet dat ik een emotionele triene ben hé! Amai, wat een fantastisch meisje met een prachtglimlach! Wedden dat ze al lang aangevoeld heeft dat ze in een prachtgezin terecht gekomen is! Geniet ervan, jullie hebben het dubbel en dik verdiend!
Vele groetjes!

Anoniem zei

Via je mama op jullie blog terecht gekomen die we dagelijks bekijken. Eerst en vooral van harte proficiat met jullie dochtertje Julia (pracht van een meisje). Het ziet er een vermoeiende reis uit maar alles zal wel dubbel en dik de moeite lonen. Veel beterschap voor Basile (denk dat er veel vermoeidheid bij is). Grtjes van Joel en Huguette.